Αιμορραγία από τη μύτη
Η αιμορραγία από τη μύτη (ρινορραγία, επίσταξη) είναι ιδιαίτερα συχνός λόγος προσέλευσης στον Ωτορινολαρυγγολόγο κι αφορά κατα κανόνα (όχι όμως και αποκλειστικά), σε δύο μεγάλες κατηγορίες ασθενών:
Θεραπεία
Η αντιμετώπιση της οξείας ρινορραγίας ξεκινά στο σπίτι με συμπίεση του πρόσθιου μέρους της μύτης ανάμεσα σε δύο δάχτυλα τουλάχιστον για 10 λεπτά. Ο ασθενής σκύβει προς τα εμπρός για να αποφύγει την κατάποση του αίματος, καθώς αυτή μπορεί να προκαλέσει ναυτία και έμετο. Μία υπερτασική κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα. Σε περίπτωση που η ρινορραγία επιμένει ή υποτροπιάσει σε σύντομο χρονικό διάστημα, συνιστάται λεπτομερής ωτορινολαρυγγολογική εξέταση.
Στην οξεία φάση ο ιατρός θα κρίνει αν θα πρέπει να τοποθετηθούν ειδικές αιμοστατικές κομπρέσες για να σταματήσει η αιμορραγία ή να γίνει άμεσος καυτηριασμός των τραυματισμένων αγγείων. Ο καυτηριασμός είναι είτε χημικός, χωρίς αναισθησία καθώς είναι σχεδόν ανώδυνος (π.χ. με νιτρικό άργυρο), είτε με τη βοήθεια ηλεκτρικής διαθερμίας με τοπική αναισθησία ή γενική αναισθησία ανάλογα με τη συνεργασιμότητα του ασθενούς και την εντόπιση της αιμορραγίας. Ιδιαίτερα σε υπερτασικούς ασθενείς δεν είναι σπάνια η αιμορραγία από το οπίσθιο μέρος της ρινικής κοιλότητας, που επιβάλλει την χειρουργική απολίνωση του αγγείου που αιμορραγεί (σφηνουπερώιος αρτηρία) υπό ενδοσκοπικό έλεγχο και συνθήκες γενικής αναισθησίας.
Προληπτικά η ενυδάτωση του ρινικού βλεννογόνου με ρινοπλύσεις και η περιποίηση του με ειδικές ρινικές αλοιφές προστατεύει τα εύθρυπτα αγγεία της μύτης και ελαττώνει τη συχνότητα των επεισοδίων ρινορραγίας ιδιαίτερα τις εποχές με ξηρές καιρικές συνθήκες (π.x. τον χειμώνα με κρύο και χαμηλή υγρασία στους εξωτερικούς χώρους σε συνδυασμό με τη ζέστη και τον ξηρό αέρα στους εσωτερικούς χώρους).
